RSPO telah dikritik oleh pelbagai sektor, terutama NGO alam sekitar. Isu-isu termasuk kesan ladang kelapa sawit ke atas populasi orangutan; pemusnahan hutan tropika untuk ladang kelapa sawit baru; pembakaran dan penyaliran kawasan besar hutan paya gambut di Kalimantan, Indonesia. Hakikat bahawa ahli RSPO dibenarkan untuk membersihkan kawasan hutan yang murni, apabila terdapat kawasan-kawasan luas padang rumput yang terdapat di Indonesia[8] menimbulkan keraguan tentang komitmen terhadap kemapanan.[9] Pada tahun 2013, mesyuarat RSPO tahunan ke-11 telah terhempas oleh pekerja minyak sawit dan lain-lain,[10] dan kumpulan hak-hak buruh Indonesia dan antarabangsa telah mendokumentasikan penyalahgunaan, termasuk buruh paksa dan buruh kanak-kanak. Sebuah kajian 2013 mendedahkan "tidak menghiraukan hak asasi manusia di sesetengah ladang yang RSPO mengiktiraf sebagai 'mampan'".[11]